De eerste supporters waren al om 6 uur van huis vertrokken (vanuit Limburg) om op tijd te zijn voor het tweede duel tussen Wilhelmus en FCZ binnen drie weken (destijds met 2-1 gewonnen in een heel lastig potje). Waterige oogjes alom, want de laatste uitwedstrijd en dus vroeg verzamelen, was eind november. De jongens hadden er in ieder geval zin in, zo hyperactief als sommigen door de kantine raasden.

Daar was helaas wat minder van te merken na de aftrap… Wilhelmus zette ons meteen flink onder druk met een paar gevaarlijke aanvallen tijdens de eerste nerveuze minuten. De verdediging had er meerdere handjes vol aan. Na vijf minuten konden we dan eindelijk een serieuze aanval over links inzetten, Devi passte mooi naar Amar die schitterend de bal in de rechterkant van het doel mikte: 0-1 ! Het ging redelijk gelijk op daarna. Wilhelmus kreeg een mooie kans uit een hoekschop, en een van de spelers kopte maar rakelings naast. Jesper schoot daarna van grote afstand op het andere doel, en dat ging maar net over. Met de gebruikelijke volle overgave, rende Jens weer vele meters en zorgde voor gevaarlijke momenten, voordat hij een paar keer werd gevloerd. De tegenstander moest alles uit de kast halen om onze jongens af te stoppen. Hier had Jayden geen boodschap aan natuurlijk en draaide de jongens van Wilhelmus redelijk dol. Finn, Mirac en Tim hadden snelle en behendige tegenstanders, maar deze konden nauwelijks door onze hechte linie breken. Als dat toch lukte, stond Kenji keer op keer in de weg. We waren in deze fase beter, en na een rush van Amar vanaf de middellijn, belandde de bal bij Devi die weer een perfecte pass gaf aan Jesper, die op zijn beurt hard de 0-2 kon binnenschieten. We hadden nog een paar goede kansen, omdat de linies goed aan bleven sluiten en “ het huisje groot”  hielden (met de nodige aansporingen van langs de lijn); hierdoor konden bijvoorbeeld Tim en Finn een paar keer mee naar voren om extra druk te zetten.

Toen was het rust: even wat drinken en een paar aanwijzingen van Marcel, Rob, en Patrick, want het was zeker nog geen gelopen race. Helaas was er meer van de limonade blijven hangen dan van deze tips, want door gepingel op de eigen helft werden we door Wilhelmus weer onder druk gezet en de 1-2 werd fraai binnengeschoten. Dat was even een tegenvaller. De jongens zijn echter meer overtuigd van hun eigen kracht dan tijdens het begin van het seizoen, en iedereen zette even een tandje bij. Over tanden gesproken, een van de spelers van Wilhelmus moest na een harde bal in zijn gezicht even tellen of hij ze allemaal nog had, wat gelukkig het geval was. Door mooi samenspel kon Jesper weer een aanval inzetten. Jayden zorgde ervoor dat de tegenstanders een gat moesten laten vallen, waardoor Jesper kon doorstomen en fraai de 1-3 kon scoren. Daarna bleef het aan beide kanten gevaarlijk, en Kenji hield met een katachtige reflex een schot van dichtbij tegen. Het was in de laatste minuten van de wedstrijd wat rommelig, maar de jongens hielden prima stand. Een citaat van een van de trainers somt het goed op: “ Genoten van het spel, vooral de keren dat ze elkaar bewust aanspeelden en dan scoren”. Acht wedstrijden gespeeld, zeven keer gewonnen en een keer gelijk, en F1 staat nog steeds trots bovenaan (met maar zeven doelpunten tegen).

F1