Begin dit seizoen was afgesproken dat -indien de coronamaatregelen het zouden toelaten- de Zaterdag 1 en O23-1 in de winterstop op trainingskamp zouden gaan. Een traditie die bij FC Zoetermeer hoort. Enerzijds om in een lekker klimaat na de feestdagen toch fit te blijven, anderzijds, niet in de laatste plaats, om het toch al zo sterke eenheidsgevoel nog meer kracht bij te zetten.
Dit jaar was het anders. Vanaf 28 november waren alle buitensportlocaties vanaf 17.00 uur gesloten en op 6 december jl. besloot de KNVB de A-competitie volledig stil te leggen. Initiatieven om zelf te sporten werden zichtbaar maar het echte trainen was helaas niet mogelijk.
De trainingskamp-commissie o.l.v. Kay en Chris hielden minitieus bij hoe de ontwikkelingen rondom Corona in Spanje waren. Met de organisatie trainingskampen.nl werd er tot op de dag van vertrek gecommuniceerd of het goed was om te vertrekken. Het eindoordeel was 'positief'. Dit zou uiteindelijk bij terugkomst een hele andere lading hebben.
Op donderdag 6 januari stond in alle vroegte Dries, onze vaste vormgever tevens parttime chauffeur, met de bus klaar op het Parkeerterrein van FC Zoetermeer om de 41 deelnemers naar Schiphol te brengen. Koffers, wedstrijd- en trainingskleding en materialen werden ingeladen en onder een uitzwaaiende Voorzitter Jacob vertrok het gehele gezelschap om 03.45 uur richting Schiphol om de vlucht van 07.00 uur richting Calella te halen. Op de luchthaven waren we niet het enige team dat richting de zon zou vertrekken. Uit het gehele land waren er teams die op traingskamp gingen.
Na een vlucht van ruim 1 uur en 45 minuten vlogen we langs de kust van Barcelona waarna we een paar minuten later na een stevige landing voet op Spaanse bodem zette. De koffers waren snel opgehaald en het FC Zoetermeer-gezelschap stapte in de gereedstaande touringcar om richting Calella te rijden. Een rit van drie kwartier langs de mooie oostkust.
Aangekomen op de plaats van bestemming verliep de checkín in het ALL inclusive **** hotel H-Top Calella Palace vlekkeloos en nadat iedereen zich in hun kamer had genesteld werd er gezamenlijk geluncht. Na de lunch nodigde Kay iedereen uit om bij het zwembad het programma van de komende dagen door te nemen. De bijeenkomst werd gestart met een kort voorstelrondje, want niet alleen spelers en staf waren afgereisd. Ook de voltallige commissie Voetbalzaken, de redactie en een enkele supporter was aanwezig. Die middag was de groep vrij op enkele spelers na. Deze waren door de staf van beide teams gevraagd tijd vrij te maken om 1 op 1 gesprekken te voeren met de staf.
Dat we niet alleen waren in het hotel was duidelijk te zien tijdens het diner. Een groot aantal voetbalgezelschappen en veel Spanjaarden waren te gast in dit hotel waar een mondkapje verplicht was. Overige maatregelen waren er niet in Spanje, op de avondklok na. Die ging in om 01.00 uur.
De spelersraad, onder leiding van Roald en Sorush, hadden voor de eerste avond een voetbalquiz georganiseerd. De groep was verdeeld in 10 teams die tegen elkaar zouden strijden door 52 vragen zo goed mogelijk te beantwoorden. Na vraag 1 was het al duidelijk dat men elkaar aan het beïnvloeden was. Een gele kaart was hier en daar wel op zijn plaats geweest maar aan het eind van de avond was het team van Wesley, Peter L. en Nikkai met 1 punt verschil de beste van de avond. Eeuwige roem en een fles bubbels viel hen als hoofdprijs ten deel.
Na deze enerverende quiz gingen sommige de stad verkennen en anderen nog even chillen in het hotel. De avondklok maakte dat de trainers zich geen zorgen hoefde te maken of men op tijd binnen zou zijn.
Op vrijdagochtend 09.00 uur sharp zou gezamenlijk het ontbijt worden genuttigd. Geen kleine oogjes of katers, iedereen was fris. of iets minder fris, aanwezig. Na een stevig ontbijt vertrok de voltallige selectie en staf voor een mooie geplande strandwandeling. Tijdens deze wandeling werden de trainers van Zaterdag 1 en O23 in een passende setting op de foto vastgelegd. De avond daarvoor hadden ze definitief laten weten ook komend seizoen weer voor deze groep te staan. "Een geweldig statement dat aangeeft dat we de juiste koers volgen" bevestigde de aanwezige heren van Voetbalzaken.
Na de strandwandeling stond er een gezonde sportlunch op het programma omdat er die middag een wedstrijd gespeeld zou worden. Ja, zou worden. Onze tegenstander SML, welke ook in ons hotel verbleef, had 3 spelers met mogelijk een Coronabesmetting. Onze staf was resoluut "we gaan het niet opzoeken" en besloot de wedstrijd te annuleren en onderling een partij te spelen.
Rond 13.00 uur verzamelde de gehele groep zich in de lobby om naar het sportcomplex Soccerland in Blanes te vertrekken. Een complex met 10 groene grasvelden en nog 4 in aanbouw, waaronder kunstgras. Dit zie je niet veel, 14 voetbalvelden op 20 minuten rijden vanaf de kust het binnenland in. Het complex behoort niet toe aan een vereniging maar kan worden gehuurd voor een wedstrijd, training of toernooi.
Nadat de spelers zich hadden omgekleed en de warming up had plaatsgevonden kon de wedstrijd gespeeld worden. Na 3x30 minuten werd de wedstrijd afgesloten met een strafschoppenserie. Voor velen de eerste keer op Spaanse bodem.
Die avond was na het diner iedereen vrij. Voetbalzaken en de technische staf maakte van de tijd gebruik om met elkaar het DNA van FC Zoetermeer te bespreken; de zogenaamde voetbaldisciplines van FC Zoetermeer die de handvatten moeten worden voor iedere (toekomstige) trainer van onze club. Dat dit meer dan verhelderend was konden alle gesprekspartners bevestigen. De basis is gelegd en wordt verder uitgewerkt in Nederland.
De zaterdag stond in het teken van een serieuze training op het mooie Soccerland. Na eerst te hebben ontbeten konden de spelers voor de laatste keer deze trip hun voetbalschoenen aandoen. Er was een pittige training klaargezet en het bleek dat het voor sommige iets te vroeg was na een lange lockdown periode om 2 dagen achter elkaar te spelen/trainen. Of had het met de avond daarvoor te maken?
Laten we het houden op de lockdown. Na de training volgde er een stille busrit terug naar het hotel hetgeen natuurlijk volkomen logisch was gezien het contrast tussen de maatregelen in Spanje vergeleken met Nederland. Voor de lunch kon iedereen zich lekker opfrissen. Het programma die middag en avond was vrij. Sommigen gingen relaxen, anderen speelden voetvolley op het strand en weer anderen gingen een lekker stuk wandelen. Einde van de middag kwamen staf, begeleiders, Voetbalzaken en Redactie bijeen om te praten over FC Zoetermeer in het algemeen. Wat kan anders? Wat moet anders? Het werd een hele goede brainstormsessie die achteraf een hoop input heeft opgeleverd. Deze info wordt voorgelegd aan het bestuur en zal i.s.m Voetbalzaken worden geprioriteerd. Dit was een mooie afsluiting van het trainingskamp, niet alleen voetbal en training maar ook onze club is uitvoerig besproken in positieve zin. Na het diner was iedereen vrij en konden de deelnemers zich vrij ontspannen, want op zondag stond de terugreis gepland.
Zondag 9 januari om 11.45 moest iedereen zijn kamers uit en werd er uitgecheckt want de bus zou rond 12.00 uur vertrekken, niet naar het vliegveld maar naar Barcelona waar we 4,5 uur vrije tijd hadden om de stad te bekijken. Barcelona staat bekend om de Voetbalvereniging met de gelijknamige naam waar Johan Cruijff nog altijd gezien wordt als de grootste speler aller tijden, maar ook om de Ramblas. De bekendste winkelstraat van deze stad en het land die loopt van Placa Cataluya tot aan de zee.
De gebouwen die zich kenmerken in Gaudi-stijl waaronder de bekende Sagrada Familia maar ook de moderne haven, het was in 4,5 uur allemaal niet te doen. Zo aan het einde van de middag verzamelde iedereen zich op de plaats waar de bus de groep zou ophalen om richting het vliegveld te rijden. De terugvlucht ging voorspoedig, eindbestemming Eindhoven, waar de laatste bus op ons wachtte om de gehele groep 1,5 uur later af te zetten daar waar we 4 dagen eerder waren vertrokken.
Een hele mooie reis waar door sport, teambuilding, respect voor elkaar en vriendschap duidelijk de kernmerken van een FC Zoetermeerder zichtbaar zijn geworden. Het positieve van het mogen vertrekken naar dit trainingskamp heeft helaas een andere lading gekregen door de vele positieve besmettingen binnen deze groep na de terugkomst in Nederland. Gelukkig zijn de symptomen bij iedereen zeer mild en worden deze ook nog eens verzacht door alleen maar leuke en waardevolle herinneringen!
Kijk HIER voor meer foto's
