Vandaag mochten we op bezoek in Delft, om op een door de vorst wit uitgeslagen kunstgrasveld, aan te treden tegen Vitesse Delft F1. De zon keek goedkeurend toe, en omdat er geen wind stond, was het ondanks de lage temperatuur mooi voetbalweer. De trainers (Marcel en Patrick vandaag; Rob was elders druk bezig, maar leefde via de app mee) hadden hun nieuwe jeugdtrainer-jacks aan en waren speciaal vroeg naar bed gegaan. Daar kon het dus niet aan liggen. Het team was compleet en iedereen had er zin in. De laatste wedstrijd was een paar weken geleden en het was afwachten of de winning mood er nog inzat.

We mochten aftrappen, en het werd meteen duidelijk dat de tegenstander (die in de vorige wedstrijd Den Hoorn had verslagen, waar wij onlangs van hadden verloren) in ieder geval wel in de winning mood was. Ze zetten meteen druk en na dertig seconden was er al een corner en meteen gevaar voor Kenji’s doel. Onze jongens begonnen wat onwennig en veel passes kwamen niet aan, iets dat een rode draad bleek te vormen tijdens de wedstrijd. Daarbij gleed de bal door de lichte vorst ook sneller over het veld. Vitesse was daarbij vaardiger in het onderscheppen van de bal. Maar als er iets is, dat F1 steeds beter kan, is doorzetten. Tim, Mirac, Finn, en Kenji hielden de nul, terwijl Amar een brug vormde tussen verdediging en aanval. En toen brak Jesper uit richting het doel, speelde mooi over naar Jayden, die beheerst inschoot 0-1 ! Dat gaf de jongens het zetje dat ze nodig hadden en kort daarna was er een vrijwel identieke situatie met een pass van Jesper naar Jayden: 0- 2 !

Vitesse Delft liet zich echter niet wegspelen, en het enige meisje in hun team was daarbij een mooi voorbeeld van onverzettelijkheid en inzet. Een mooi genomen corner werd door ons team met moeite weggewerkt. Het spel golfde heen en weer. Een pass van Devi naar Amar leverde een schot op het doel op, dat door de keeper maar net kon worden gekeerd. Jens en Tim liepen weer vele meters, van achter naar voor en terug, en Finn kon een paar keer redding brengen met slidings en door niet te ver naar voren te spelen. Dat leverde wel een paar gevaarlijke momenten op als Vitesse Delft met een lange bal over onze linies speelde. Met man en macht werden ze door onze hardwerkende jongens tegengehouden, maar het scheelde een paar keer niet veel. De paal stond een keer in de weg, en natuurlijk Kenji !

De volgende hoekschop voor de tegenstander werd schitterend genomen en belandde hoog in het doel 1-2. De spanning steeg. Weer een corner voor Vitesse Delft: deze was ook gevaarlijk, maar werd gelukkig voor ons overgekopt. Het was rust, tijd om wat te drinken en de aanwijzingen van Marcel en Patrick werden ook gulzig binnengeslokt.

De tegenstander had blijkbaar ook een goede mix van limonade en tips binnenkregen, en werd gelijk weer gevaarlijk. De lange ballen waren voor onze jongens lastig en als we deze hard terug konden schieten, kwamen ze net zo hard weer terug. Een overtreding op Amar: met zijn fluwelen linkerbeen krulde Mirac van behoorlijke afstand de 1-3 hoog het doel in, wat een mooie goal. 

Het was een echte wedstrijd, waar het overspelen niet helemaal lukte, maar de inzet bleef hoog. Devi en Jayden deden er alles aan om de bal op de helft van Vitesse Delft te houden, en er waren een paar gevaarlijke aanvallen van ons, waaronder door Jens. Al met al was geen van beide teams voortdurend dominant. FC Zoetermeer speelde iets te vaak te gehaast en vergat het positiespel. Gelukkig kwam de winning mood nog eens langs. Onder druk van Devi speelde een verdediger van Vitesse Delft de bal breed vlak bij zijn doel, Jayden liet deze lopen toen hij zag dat Jesper in een betere positie stond, en Jesper haalde uit: 1 - 4 ! Kort daarna kreeg de tegenstander de zoveelste hoekschop, die wederom hard en met effect in ons doel belandde 2 - 4 ! Bij hun volgende kans stond onze doelpaal (geleend van buurman SEP, dus geen thuisvoordeel) in de weg. Vitesse Delft bleef gevaarlijk, maar ook onze jongens bleven aanvallen en er waren nog wat kansen aan beide kanten. De scheidsrechter keek nog eens op zijn horloge, dacht aan zijn verkleumde tenen, en na twintig minuten was de tweede helft voorbij. De negende overwinning was een feit. Het was een lastige wedstrijd en het spel was vaak wat slordig. De jongens lieten zich gelukkig nauwelijks van de wijs brengen, hadden veel voor elkaar over, en werkten keihard als een hecht team, en daar gaat het om ! Gefeliciteerd met de drie punten F1 !